Arnicae flos
Kwiat arniki FP X

Surowcem są całe lub częściowo rozpadnięte koszyczki arniki górskiej. Surowiec musi zawierać nie mniej niż 0,4% sumy laktonów seskwiterpenowych, w przeliczeniu na tiglinian dihydrohelenaliny. Koszyczki arniki zbierane są w okresie kwitnienia, a następnie suszone w cieniu i przewiewie. Farmakopea VI dopuszczała pozyskiwanie surowca z jeszcze innego gatunku - arniki łąkowej (Arnica chamissonis Less.)

Zawiera flawonoidy: glikozydy kemferolu, kwercetyny. Występują także: trójterpeny (arnikolidy), laktony seskwiterpenowe typu gwajanu (arnikolidy), depsydy (kw. chlorogenowy, cynaryna), olejek eteryczny (kw. tłuszczowe, tymol).
 

Antiodematicum, anticoagulans, vasotonicum, cardiacum.
Główne związki czynne arniki - flawonoidy - dobrze wchłaniają się przez naskórek i docierają do naczyń włosowatych wzmacniając ich ścianki i zmniejszając ich przepuszczalność. Surowiec stosowany zewnętrznie ma działanie przeciwzapalne i przyspiesza wchłanianie wybroczyn. Prowadzi do zmniejszenia samego obrzęku i jego bolesności. Wyciągi z surowca stosowane wewnętrznie działają żółciotwórczo, rozkurczająco na mięśnie gładkie i obniżająjąco na ciśnienie krwi. Poprawiają krążenie wieńcowe i mózgowe. Polepszają przepływ krwi w obrębie kończyn.
Uwagi: Po zastosowaniu miejscowym może dojść do podrażnienia i podwyższenia temperatury ciała. Przy stosowaniu wewnętrznym mogą wystąpić objawy przekrwienia przewodu pokarmowego. Przeciwskazaniem do stosowania wewnętrznego są krwawienia z przewodu pokarmowego i leczenie glikozydami nasercowymi.
 

Arnika górska występuje w rejonach górskich i podgórskich prawie w całej Europie. W Polsce jest pod ochroną. Surowiec jest zbierany z upraw.

Koszyczki są żółtopomarańczowe, otoczone zielonymi, lancetowatymi listkami okrywy. Na obwodzie koszyczka występują kwiaty języczkowate, w centrum rurkowate. Kwiaty języczkowate (żeńskie) posiadają 3 ząbki, a ich korona na dole przechodzi w rurkę. Kwiaty rurkowate (obupłciowe) mają 5 ząbków, 5 pręcików zrośniętych główkami. Ich zalążnia jest dolna, brunatna. Słupek z dwudzielnym znamieniem.
Zapach surowca swoisty, aromatyczny. Smak gorzkawy.

Występują włoski gruczołowe typu Compositae, bezgłówkowe (4-5 kom.) i bliźniacze. Pod skórą zalążni występuje fitomelanina. Komórki zewnętrzne puchu kielichowego są silnie odgięte i przekształcone w jednokomórkowe włoski o zaostrzonym szczycie.

Ostatnia aktualizacja: 2016-10-02