Ginkgonis folium
Liść miłorzębu japońskiego FP X

Surowcem jest cały lub rozdrobniony, wysuszony liść miłorzębu japońskiego. Surowiec musi zawierać nie mniej niż 0,5% flawonoidów w przeliczeniu na glikozydy flawonowe. Liście miłorzębu zbiera się jesienią, zanim zżółkną, a następnie suszy w zacienionym, przewiewnym miejscu.

Surowiec zawiera flawonoidy (ginkgetyna, bilobetyna, apigenina; glikozydy kemferolu i kwercetyny), terpeny (ginkgolidy, bilobalid) i proantocjanidyny. Mniejsze znaczenie dla działania surowca mają zawarte w nim kwasy fenolowe (pochodne kwasu benzoesowego i cynamonowego), fitosterole i polisacharydy. Surowiec zawiera śladowe ilości gingotoksyny występującej w większych ilościach w owocach rośliny.
 

Vasodilatans cerebri, vasoprotectivum, antoscleroticum.
Zawarte w wyciągach z tej rośliny (określanych jako GBE) flawonoidy i terpeny powodują poprawę przepływu krwi przez naczynia krwionośne. Działanie to polega na zmniejszaniu ich przepuszczalności, poprawie elastyczności oraz nasilaniu wydzielania przez śródbłonek czynnika rozszerzającego naczynia. Poprawa ta jest szczególnie widoczna w naczyniach mózgowych i prowadzi ostatecznie do zwiększenia ilości tlenu i glukozy docierających do tego narządu. GBE poprawia również ukrwienie i funkcjonowanie ślimaka w uchu wewnętrznym. Działa też korzystnie na krążenie w obrębie kończyn. Zawarte w surowcu ginkgolidy będące antagonistami PAF (czynnik aktywujący płytki) działają antyagregacyjne i efektywnie poprawiają mikrokrążenie. Wykazano, że substancje zawarte w wyciągach z miłorzębu działają stabilizująco na błonę komórkową neuronów, poprawiając przy tym przepływ neuroprzekaźników niezbędny do prawidłowego przebiegu procesów zapamiętywania. Zawarte w surowcu antyoksydanty (flawonoidy) spowalniają procesy starzenia komórek. Wyciągi z miłorzębu są zalecane nie tylko w celu poprawy pamięci, ale i również w zmniejszaniu objawów demencji towarzyszącej takim chorobom jak stwardnienie rozsiane czy choroba Alzheimera.
Wskazania: W leczeniu zaburzeń ukrwienia mózgu (zawroty głowy, szumy w uszach osłabienie pamięci) Łagodzenie demencji, również w przebiegu choroby Alzheimera i stwardnienia rozsianego. Zapobieganie objawom choroby górskiej. Oprócz tego wyciągi z miłorzębu stosuje się w leczeniu zaburzeń krążenia obwodowego np.: stanach zakrzepowo-zatorowych, niedokrwieniu kończyn.
Uwagi: Wyciągi z surowca mogą obniżać krzepliwość krwi. Nie należy stosować ich przed zabiegami chirurgicznymi lub u osób przyjmujących leki obniżające Uwagi: Wyciągi z surowca mogą obniżać krzepliwość krwi. Nie należy stosować ich przed zabiegami chirurgicznymi lub u osób przyjmujących leki obniżające krzepliwość.
 

Miłorząb japoński jest drzewem pochodzącym z północno-wschodniego obszaru Chin (stanowiska naturalne). Stamtąd rozprzestrzeniony został przez człowieka jako drzewo owocowe na obszar Chin, Korei i Japonii. Do Europy trafił w XVIII wieku jako drzewo ozdobne. Kilkanaście dużych egzemplarzy rośnie w również w polskich parkach. Do celów leczniczych miłorząb hoduje się na dużych plantacjach zlokalizowanych w USA, Francji i Chinach. Istnieje również polska plantacja sadzonek tego drzewa.

Liście barwy jasnozielonej o długim ogonku (od 4 do 9 cm). Blaszka liścia jest kształtu wachlarzowego, zwykle dwuklapowa o szerokości od 4 do 10 cm i długości do 12cm. Powierzchnie liścia gładkie o wachlarzowatym (dychotomicznym) unerwieniu. Szczyt blaszki jest nieregularnie powcinany, często podzielony głębszym wcięciem na dwie klapy. Brzegi blaszki są całe i zwężają się ku nasadzie. Górna powierzchnia liścia nieco ciemniejsza niż dolna.

Górna skóra liścia zbudowana jest z wydłużonych komórek o nieregularnych, falistych ścianach. Dolna skórka zbudowana jest z mniejszych komórek, naskórek jest lekko prążkowany, a każda z komórek krótko brodawkowata. Aparaty szparkowe anizocytyczne, liczniejsze w skórce dolnej. Liczne gruzły szczawianu wapnia.

Ostatnia aktualizacja: 2016-05-20