Szukaj w serwisie: |
Język obsługi bazy:
STRONA GŁÓWNA | BAZA SUROWCÓW | FITOCHEMIA | ALKALOIDY |
Liście | Kwiaty | Zioła | Owoce | Nasiona | Kory | Korzenie | Kłącza | Różne |
syn.: | Nettle laef |
Roślina: |
Urtica dioica L. - pokrzywa zwyczajna Urtica urens L. - pokrzywa żegawka |
Rodzina: | Urticaceae - pokrzywowate |
Opis surowca: | Surowcem są całe lub pocięte, wysuszone liście pokrzywy zwyczajnej, pokrzywy żegawki lub mieszanina liści tych dwóch gatunków. Surowiec musi zawierać nie mniej niż 0,3% kwasów kawojabłkowego i chlorogenowego w przeliczeniu na kwas chlorogenowy. Liście zbiera się przed kwitnieniem rośliny i suszy w cieniu w przewiewie bądź w suszarniach. |
Związki czynne: |
Głównymi związkami czynnymi są kwasy organiczne (kwas mrówkowy, octowy, glikolowy, szczawiowy i inne) w tym i fenolokwasy ( między innymi kwas kawowy, kawojabłkowy i chlorogenowy) oraz kwasy nieorganiczne ? kwas fosforowy. Bardzo duże znaczenie dla działania surowca mają również flawonoidy (kemferol, kwercetyna) i ich glikozydy. Surowiec zawiera również witaminy (K1, B, C, E, kwas foliowy), związki mineralne (około 18%) w tym Mg, Ca, K, Na i sole krzemu. Na uwagę zasługuje tutaj wielokrotnie większa ilość jonów K niż Na. Oprócz tego surowiec zawiera również aminy biogenne takie jak acetylocholina, histamina czy serotonina. Mniejsze znaczenie mają zawarte w surowcu niewielkie ilości kumaryn, garbników i triterpenów. Z punktu widzenia przemysłowego duże znaczenie ma 2,5 procentowa zawartość chlorofilu w surowcu. |
Działanie: |
Antirheumatcum, diureticum, hemostaticum, vitaminicum. |
Stanowiska: | Roślina występuje na całym świecie z wyjątkiem strefy tropikalnej. Powszechna w Polsce. Lubi przydroża i okolice domostw. |
Wygląd zewnętrzny: | Liście pokrzywy są ogonkowe, o jajowatym kształcie i zaostrzonym szczycie. Ich blaszka jest silnie pokurczona. Brzeg jest zwykle grubo piłkowany, czasem podwójnie ząbkowany. Unerwienie siatkowate, silnie uwypuklone po dolnej stronie liścia. Górna strona liści ma barwy od ciemno do brunatnozielonej. Dolna powierzchnia blaszki liściowej jest jaśniejsza i bardziej owłosiona. Włoski parzące (niezbyt liczne) występują po obu stronach liścia. Zapach i smak surowca swoisty. |
Cechy anatomiczne: | W preparacie liścia widoczne są jednokomórkowe włoski parzące zbudowane z wielokomórkowej podstawy i zakończone stożkową komórką z lekko rozdętym, łatwo odłamującym się szczytem. Oprócz tego obserwuje się jednokomórkowe włosy okrywowe oraz włoski gruczołowe zbudowane z jedno lub dwukomórkowego trzonu i 2 lub 4 komórkowej główki. Komórki skórki są falistościenne, a aparaty szparkowe anomocytyczne. Liczne i duże cystolity zawierające węglan wapnia. Gruzły wapnia występujące w miękiszu gąbczastym. |
|
Webmaster Ejsmont Łukasz | Reklama
©2005-2023 Farmakognozja Online