Powrót na stronę główną

Radix


Szukaj w serwisie:

Język obsługi bazy:



Wypożyczalnia
koncentratorów tlenu

STRONA GŁÓWNA BAZA SUROWCÓW FITOCHEMIA ALKALOIDY
Folium Flos Herba Fructus Semen Cortex Radix Rhizoma Varia

Angelicae archangelicae radix
Korzeń arcydzięgla litworu FP X

Zdjęcie surowca nie jest jeszcze przygotowane

 

 Rysunki tego surowca
ang.:  Angelica archangelica root
syn.:  Archangelicae radix
 
Roślina: 
 
Angelica archangelica L. (Archangelica officinalis Hoffm.) - Arcydzięgiel litwor
Rodzina:  Apiaceae - selerowate

Opis surowca: 

Surowcem są całe lub rozdrobnione, podziemne części arcydzięgla zawierające nie mniej niż 2 ml/kg olejku eterycznego.
Surowiec zbiera się w pierwszym roku wegetacji - jesienią bądź wiosną następnego roku. Korzenie suszy się w temperaturze do 40 st. C.

Związki czynne: 

Surowiec zawiera olejek eteryczny (alfa- i beta-felandren, alfa-pinen i dakanolidy), furanokumaryny (angelicyna, ksantotoksyna), kumaryny (ostol).
 

Działanie: 

Stomachicum, cholereticum. spasmolyticum, sedativum.
Surowiec zawiera olejek eteryczny i związki o gorzkim smaku. Dlatego zalicza się do surowców goryczowo-aromatycznych. Podany wewnętrznie zwiększa wydzielanie soków żołądkowych i żółci. Ułatwia trawienie. Zawarte w olejku substancje działają też lekko rozkurczowo na mięśniówkę przewodu pokarmowego. Dzięki obecności angelicyny, arcydzięgiel wykazuje też słabe działanie uspokajające. Olejek uzyskiwany z surowca, stosowany zewnętrznie na skórę, działa rozgrzewająco i lekko przeciwbólowo.
Wskazania: W zaburzeniach trawienia, jako środek zwiększający wydzielanie soków trawiennych. Przy wzdęciach, jako środek ułatwiający odprowadzanie gazów.
Uwagi: Przeciwwskazaniem do stosowania surowca jest choroba wrzodowa żołądka oraz stany zapalne żołądka i jelit. Surowca nie wolno stosować w ciąży i podczas karmienia piersią. Ze względu na dużą zawartość kumaryn surowiec może wywoływać fotouczulenia, dlatego w trakcie stosowania należy unikać ekspozycji na słońce.
 

Stanowiska: 

Występuje w środkowej i północno-wschodniej Europie. W Polsce na terenach górzystych. Jest rośliną chronioną. Surowiec jest zbierany z upraw.

Wygląd  zewnętrzny: 

Surowiec stanowią kłącza i korzenie o brunatno-szarej lub czerwonawo-brunatnej barwie. Na jego powierzchni widać pierścieniowate zgrubienia ; korzeń ma kształt walcowaty (grubość do 2 cm), głęboko, podłużnie bruzdowany; przełam gładki.
Smak gorzki, zapach silny, aromatyczny.

Cechy  anatomiczne: 

W przekroju poprzecznym widać jasna korę z brunatnymi plamami przewodów wydzielniczych. Widoczny brunatny pas miazgi. W środku brunatny rdzeń.
W preparacie ze sproszkowanego surowca widać fragmenty brunatnego korka, żółtawe przewody wydzielnicze, zdrewniałe naczynia siatkowate, liczne pojedyncze ziarna skrobi.

  


Ostatnia aktualizacja: 2016-07-15


Webmaster Ejsmont Łukasz | Reklama
©2005-2023 Farmakognozja Online