Kolchicyna jest substancją bezpostaciową. Jest zaliczana do
pseudoalkaloidów, gdyż nie zawiera heterocyklcznego azotu i nie ma charakteru
alkalicznego. W biosyntezie bierze udział tyrozyna i
fenyloalanina.
Kolchicyna jest silną trucizną mitotyczną. Hamuje mitozę w
stadium metafazy oddziaływując na wrzecionko kinetyczne. Jest lekiem
przerywającym napady dny moczanowej. Alkaloid ten hamuje fagocytozę leukocytów
do miejsc, w których nastąpiło wytrącenie kryształów kwasu moczowego i zapobiega
rozprzestrzenianiu się stanu zapalnego. Może być również stosowana jako element leczenia przeciwzapalnego w chorobie reumatoidalnej.
Kolchicyna i jej pochodne
zmniejszają wytwarzanie kwasu mlekowego w tkankach, co utrudnia wytrącanie się w
organizmie dalszych złogów moczanowych. Ponadto kolchicyna powoduje obniżenie
temperatury ciała, zwalnia rytm oddychania i podnosi ciśnienie krwi.
Kolchicyna jest również stosowana do leczenia niektórych nowotworów np.:
skóry. Różnice miedzy wysokością dawki leczniczej i toksycznej są małe, co
powoduje, że należy ostrożnie stosować ten alkaloid w lecznictwie. Może
nagromadzać się w tkankach.
Roślina jest byliną występującą na terenach podgórskich. Kwitnie
późną jesienią. Występuje w Polsce na południu, na górskich łąkach. Nie jest
wykorzystywana w celach farmaceutycznych ze względu na ochronę przyrody.
Owocuje na wiosnę.
Surowiec (a więc same nasiona rośliny) zawiera od 0,2 do
0,6% kolchicyny. Wykorzystuje się go do otrzymywania kolchicyny lub jej
pochodnych.